تمام این هفته درگیر پیگیری یه مادر پرخطر بودم و تموم انرژیمو براش صرف کردم. مادری که همکاری نداره و جون خودش و بچش واسش اهمیتی نداره. یجوری انرژیمو گرفته که حوصله‌ی خودمم نداشتم این چند روز. خدایا بهم قدرت بده بتونم ادامه بدم واقعا حس میکنم دارم متلاشی میشم.

یادش بخیر این آهنگِ پویا خیلی نوستالژیه پرتم کرد به گذشته (:

تو خدایا حواست باشه

نذار یک نفسم تنها شه، نذار کم شه یه تار موشو

اگه سرده بپوشون روشو

.

شکرت مهربون ترین🤍